martes, 5 de mayo de 2009

Ragnarok ( O Crepúsculo dos Deuses )





Nada hai máis sublime  na poesía Nórdica cá descrición do conflicto final nos Eddas , un período de crímenes e depravación presaxia a chegada deste gran acontecemento.... A Vala mira ó fondo do Nilfheim e....
"Vió revolcarse
En los espesos ríos
A los hombres , negros asesinos,
Y a los perjuros,
Y a los que seducen 
A la mujer del prójimo "

Primeiramente haberá un inverno chamado Finbul , ondé nevará polos catro costados do mundo e o Sol non comunicará alegría , tres invernos parecidos seguirán a este , sen seren templados por ningún verán , outros tres seguirán nos cales a guerra e a discordia salpicarán a Terra...os irmáns mataranse entre sí para obter maiores ganancias....e ninguén salvará ós pais nin os fillos.. 
Así fala a vella Edda

" Los hermanos masacran a sus hermanos
Los hijos de hermanas
Hacen brotar sangre uno al otro.
La dureza de corazón reina en el mundo
La sensualidad es soberana
Es la edad de la espada , del hacha
Los escudos son partidos en dos
Es la edad de la tempestad y el asesinato
Hasta que muera el mundo
Y los hombres no se salven
Y no tengan más piedad los unos con los otros "

Enton terán lugar acontecementos milagrosos  , o lobo Fenris devorará ó Sol , será unha grande perda para o ser humano. O outro lobo Moongarm se apoderará da Lúa e tamén causará grandes danos.....entón as estrelas precipitaranse do ceo  e a terra será sacudida de tal maneira que as árbores serán arrincadas de raíz.
O lobo Fenris escapará das súas ligaduras e o mar precipitarase sobre a Terra a causa da serpe Midgard. 
Fenris avanza e abre a súas enormes fauces , a inferior chega á Terra e a superior ó ceo , o lume brota dos seus ollos e fuciños , a serpe Midgard vomita
 ríos de veleno que contaminan as augas e o aire....
No medio destas devastacións o ceo se parte en dous , e os fillos de Muspel cabalgan a través da abertura sobre un raio brillante , e o arcoiris quebra....entón dirixen a súa carreira cara ó campo de batalla chamado Vigrid.....Alí tamén acuden Fenris , Midgard e Loki con tódolos compañeiros de Hel.....Pero tamén aparece Odín co seu casco de ouro e a súa lanza Gungner...

Odín colócase frente o lobo Fenris , Thor preséntase ó seu lado pero non pode prestarlle axuda pois ten que combater contra a serpe Midgard.....Thor se cobre de gloria ó matala , pero o mesmo tempo retrocede nove pasos e cae morto polos ríos de veleno da serpe agonizante...

O lobo devora a Odin , pero nese momento Vidar avanza poñendo un pé na mandíbula inferior do lobo e coas mans alcanza a superior desgarrando así ó lobo ata a morte......Loki y Heimdal combaten y se matan entre ellos......Entonces Surt lanza fuego y llamas sobre el mundo.....que queda sepultado no fondo dos mares

                                                    

3 comentarios:

Anonimacrónico dijo...

Otias de mampei !!! Por un intre pensei que se falaba sobor do cambio climático...Realmente épico...a mitoloxía do frío septentrional a que séculos máis tarde o xenial Wagner...pintou con cores musicais unha pequena parte desas tempestades da natureza e do espíritu...Götterdämmerung (Der Ring des Nibelungen)basado nas lendas medievales del Edda y del Nibelungenenlied...para os menos clásicos hai unha versión de La Fura dels Baus acollunat...

Curiosity Killed the Cat dijo...

Qué foi do ataque nocturno a Unión Penosa...quedei intrigado...

Mahoma dijo...

Tranquilos , despois do desastre ven a rexeneración....